Ерата на физички протести по улиците полека завршува. Парите отсекогаш биле главната и движечка сила на секое општество, колку и да веруваме во бајки. Но, компаниите за да ги задржат вниманието и лојалноста од страна на своите потрошувачи, ќе мора да го преземат ризикот. Вистинскиот протест полека се насочува кон бојкотот или поддршката на одреден производ или бренд. Тоа што на улица ќе се соберат илјадници граѓани, ќе блокираат неколку улици или плоштади, не допира ниту еден политичар или бизнисмен, бидејќи тој и онака не се движи по тие улици и не се идентификува со тие луѓе. Но, она што реално ќе го засегне тој политичар или бизнисмен е бојкотот што понатаму се рефлектира и врз неговите примања.
Токму затоа, кога брендовите ги имаат буквално на располагање сите медиуми за пренесување на својата порака, и тоа како се моќни да ги предизвикаат промените.
Иако, што би кажале кај нас „Далеку е Америка“, сепак како предвесник на глобалните потрошувачки трендови, добро е да се земе предвид и истражувањето на Cone Communications за CSR (корпоративната општествена одговорност) на таа територија. Всушност, истражувањето го испитува уделот што го имаат компаниите во менувањето на свеста и подобрувањето на општеството, делувајќи и ширејќи ја пораката преку своите брендови. Истото истражување покажува дека 79% од американските граѓани очекуваат компаниите да продолжат со подобрување на CSR-от, а додека 63% се надеваат дека бизнис-секторот ќе ја преземе улогата што ќе ги поттикне промените во општеството и во животната средина. Ова, всушност, е доста значаен период, во кој граѓаните даваат голема поддршка на бизнис-секторот и големите компании да го преземат кормилото од политичарите.
Секоја генерација е претставена од целна група кон која се стремат брендовите, а денес тоа е „златната група“ или миленијалците (The Millennials). Интересен е податокот што дури 71% од миленијалците сметаат дека компаниите ќе преземат одговорност, влијаејќи преку своите брендови. Со ова покажуваат дека најдобронамерно ги „покануваат“ компаниите да учествуваат, давајќи им мандат да ги решат и најкомплексните општествени проблеми.
За поздравување се и сè поголемиот број примери на големите компании, кои во иднина треба да послужат како модел и за нашите компании. Овде би ги издвоиле „American Airlines“. Тие, во екот на контроверзната одлука на Доналд Трамп околу влезот на имигрантите, разделувајќи ги децата од нивните родители, одлучија дека нема да дозволат во нивните авиони да се превезуваат деца што не се со родителска придружба и се придружувани од федералните власти. Набргу потоа, по зголемениот притисок на јавноста, оваа контроверзна одлука на Трамп беше повлечена.
Понатаму, тука е и програмата на „Timberland“ од 2010 година за засадување 5 милиони дрвја на Хаити за 5 години под мотото „doing well by doing good“. Беа вклучени 3.000 фармери, кои беа обучени и добија семиња и алат за да ги посадат и да ги одгледуваат овие дрвја. Со нивна заложба тие започнаа со производство и со делење на профитот. Денес, Алијансата на фармери работи со „Timberland“ произведувајќи органски памук што компанијата го користи за својата производна линија. Ваквата програма на „Timberland“ подоцна започнаа да ја следат уште неколку големи брендови на облека какви што се „Vans“ и „Patagonia“.
https://www.youtube.com/watch?v=6OaeHXpgN-8
Истото истражување покажува и дека 87% од потрошувачите би избрале производ од компанија што застапува одредена кауза за која и самата се залага.
Би сакале да нагласиме дека вложувањето во инфлуенсери, едноставно сметајќи дека тие ќе ја завршат работата, без некој голем напор од страна на брендот, е многу погрешно гледиште. Примерот со „Зара“ го говори спротивното, покажувајќи дека доколку некој стои искрено зад одредена идеја или став, може да предизвика многу поголемо внимание дури и без финансиска добивка. Се сеќавате на етикетите со порака за условите на текстилните работнички на производите на „Зара“? Тоа беше само искрен активизам од турски текстилни работнички, за кој тие секако не беа платени.
